مؤسسه آموزش عالی حوزوی فاطمیه کرمان

نفر اول:

سرکارخانم دکتر زینب نادی با موضوع: بررسی روش تجربی کتب تفسیری از منظر علامه طباطبایی رحمه الله از استان تهران

نفر دوم:

سرکار خانم فاطمه فتحی با موضوع: روش تفسیری قرآن به قرآن و نیاز ضروری به روایات معصومین در نگاه علّامه طباطبایی رحمه الله از استان خراسان رضوی

نفر سوم:

سرکارخانم فاطمه فرحبخش با موضوع: زبان دین از دیدگاه علامه طباطبایی رحمه الله از استان کرمان

نفر چهارم:

سرکار خانم دکتر فاطمه السادات حسینی با موضوع: رابطه حس و عقل ازنظرعلامه طباطبایی رحمه الله از استان کرمان

نفر پنجم:

جناب آقای دکتر محمدهادی قهاری با موضوع: قلمرو حجیت عقل در تفسیر وحی؛ مطالعه موردی تفسیرالمیزان از استان کرمان

بسمه تعالی
عالمان عمل اختران فروزانی هستند که همواره روشنی بخش محفل بندگان خدا و سالکان الی الله هستند. چهره مفسرگرانقدر قرآن، فقیه مدقق و فیلسوف متأله حضرتعالی آیت الله علامه طباطبایی یکی از درخشان­ترین ستارگان آسمان علم و تقواست که سالها بعد از ارتحال نیز روشنگر طریق سعادت است . بررسی سیره زندگانی علمی ، اخلاقی و پژوهشی ایشان می­تواند مشکات هدایت راه طلاب و دانشجویان جوان باشد. در میان تفاسیر فراوان تفسیر ارزشمند المیزان درخشش ویژه­ای دارد که توانسته است با بهره­گیری از علوم و دانش­های پیشینیان و نظرات آنان به ضمیمه تفکردرآیات، اسراری را بازگو کند. به قول شهید مطهری قرنی باید بگذرد تا منزلت و ارزش این کتاب روشن گردد.
تأکید علامه طباطبایی به روش تفسیر قرآن به قرآن به عظمت المیزان افزوده است. انگیزه علامه از روش تفسیر قرآن به قرآن این است که قرآن را با محکم­ترین و استوارترین دلیل تفسیر کند و به جای این که به قول این مفسر یا آن مفسر اعتماد کند یا از خبر واحد کمک به گیرد، از خود آیات که صدور و دلالت آنها قطعی است کمک گیرد و با متقن ترین دلیل ، آیه را به سخن در آورد.انگیزه دیگر او از این روش که بنده خود شفاهاً از ایشان شنیده­ام این است که می خواهد به بسیاری از روایاتی که در مورد تفسیر آیات وارد شده است اعتبار بیشتری بخشد و پس از فراغ از تفسیر آیات به روش روایی می­رسد و می­کوشد مفاهیم بسیاری از روایات را از خود آیات استفاده کند و ثابت کند که روایات تفسیری جنبه تعلیمی دارند و نه جنبه تعبدی و به اصطلاح و­جه استفاده امام را از آیات بیان می­کند.
اینجانب از مسئولان حوزه علمیه خواهران کرمان و مؤسسه آموزش عالی حوزه فاطمیه که همایش بررسی روش پژوهشی علامه طباطبایی را برگزار می­نمایند، تقدیر و تشکر می­نمایم و امید دارم با تبیین روش پژوهشی علامه خصوصاً در تفسیر المیزان قدمی درجهت شناساندن منزلت و جایگاه علمی آن بزرگوار و شیوه تفسیری ایشان برداشته شود. برای همه برگزار کنندگان و شرکت کنندگان این همایش آرزوی موفقیت روز افزون دارم.

همایش ملی روش پژوهشی علامه طباطبایی 25 آبانماه 94 در تالار برق شهرستان کرمان توسط مؤسسه آموزش عالی حوزوی فاطمیه کرمان برگزار گردید. در این همایش بعد از تلاوت قرآن کریم و اجرای سرود جمهوری اسلامی ایران حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقای الله وردی مدیر محترم مرکز مدیریت حوزه های علمیه استان کرمان ضمن خوش آمدگویی پیام حضرت آیت الله جعفر سبحانی را ابلاغ فرمودند. بعد از بیان گزارش دبیرخانه همایش، حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقای حصاری معاون محترم پژوهش مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران به ایراد فرمایشات خویش درباره جایگاه علمی علامه طباطبایی (رحمه الله) پرداختند.

بعد از ارائه سه مقاله برگزیده توسط پژوهشگران برتر، رئیس دانشکده معارف حدیث دانشگاه قرآن و حدیث قم جناب حجت الاسلام و المسلمین سید کاظم طباطبایی (رحمه الله) در فرمایشات خویش به ده عامل مؤثر در پژوهش های علمی در حوزه علوم اسلامی پرداختند. (http://shabestan.ir/detail/News/501565) در پایان مراسم، صبیّه علامه بزرگوار سید محمد حسین طباطبایی (رحمه الله) به بیان برخی از خصوصیات علمی و اخلاقی پدر بزرگوارشان پرداختند.

همچنین با حضور حضرت ایت الله سید یحیی جعفری امام جمعه شهرستان کرمان و حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقای حصاری معاون محترم پژوهش مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران، مدیر محترم مرکز مدیریت حوزه های علمیه استان کرمان حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج آقا الله وردی، معاون محترم پژوهش مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان کرمان سرکار خانم جوکار و مدیر محترم مؤسسه آموزش عالی حوزوی فاطمیه کرمان سرکار خانم محمدی به نفرات برگزیده اول تا پنجم جوایز و لوح تقدیر اهدا شد.

همایش ملی روش پژوهشی علامه طباطبایی (رحمه الله) مورخ 25/08/1394 از ساعت 8 تا 12 در تالار برق شهرستان کرمان برگزار خواهد شد.

جای آن دارد که بارد آسمان خون بر زمین * در عزای سیّد سجّاد، زین العابدین

آنچه او دید از جفای کوفیان و شامیان کافرم * گر هیچ کس دیده است ظلمی این چنین

سی و شش سال از پس قتل پدر در کربلا * روز و شب کاری نبودش غیر زاری و غمین

گاه بر نی جلوه گر دیدی سر پاک حسین*  گاه خوردی تا زیانه از غلامان حَصین

خویش را از اهل دین خواندند آن بی دین گروه*  وانگهی بستند در زنجیر کین، سلطان دین

(نصیر اصفهانی)

امام هادی (علیه السلام) هنگامي که حرم مطهر امام حسين (عليه السلام) مورد تاخت و تاز حاکمان عباسي قرار گرفت پناه بردن به مرقد امام حسين(عليه السلام) و دعاي در آنجا را داروي هر دردي معرفي نمودند و خود نيز به زيارت آن حضرت مشرّف مي شدند و در پاسخ کساني که از کار ايشان سؤال مي کردند فرمودند: مکان هايي به خدا اختصاص دارد که بايد در آن دعا کرد و خداوند نيز دعاي آن ها را مستجاب مي کند و حرم امام حسين از جمله آن هاست. (جعفر بن محمد بن قولويه، کامل الزيارات، بي چا، نجف، نشر المرتضويه، 1356ش، ص274)

نمی دانم شما که این وصیت نامه را می خوانید در چه سنی هستید و در چه مرحله از مراحل سیر و سلوک غرقید. اما اینجا وصیت نامه عارف واقعی ای است که در 22 سالگی دعوت مولایش را عاشقانه لبیک گفت. هر چه وصیت نامه را می خوانیم بیشتر متحیر می مانم. چطور در این سن کم در اوج جوانی چنین عارفانه با معبود خود سخن می گوید. مگر این ها در شهر و دیار دیگری پرورش یافتند. مگر اشتغالات روزانه دیگری از عالم دیگر داشتند؟!

نه اینها همان العلم نور یقذفه الله فی قلب من یشاء است. باید کاری کرد…

وصیت نامه شهید غلامرضا نامدار محمدی

به نام او که عرشش به قطره های اشک یتیمان به لرزه در آید و به یاد آنکه عشقش به طپشهای قلب عاشقان بیفزاید
والذین کفروا و کذبو بایاتنا فاولئک لهم عذاب مبین والذین هاجروا فی سبیل الله ثم قتلوا یاتوا لیرزقنهم الله رزقا حسنا وان الله لهو خیر الرازقین 58-57 حج
به نام الله و به یاد مهدی عزیز و به یاد حسین شهید و شهدای کربلا و کربلاهای ایران. الله عزیز جل جلاله می فرماید: هر گاه هر چه از شما بگریم اولاً مثل آن را به شما می دهیم و همچنین این گرفتن ها و دادن ها برای امتحان شماست . مرگ و موتها انسان را تحت تاثیر قرار می دهد که آری بسیار تا بسیار باید به فکر رفتن بود.
تا به حال هر چه به فکر مرگ بودیم اکنون باید آن در لحظات عمر خود ضرب کنیم و بسیار به یاد مرگ خود باشیم .الهی این بدن من مملوک توست ملک توست ان شاءالله که عبد توست .با آن هر چه می خواهی معامله کن اگر می خواهی آن را بسوزانی بسوزان اگر می خواهی آن را تکه تکه کنی تکه تکه کن اگر می خواهی آن را بی سر کنی چنین کن اگر می خواهی این پیکر را مانند مولایم ابا عبدالله لگدمال ستوران کنی چنین کن و اگر می خواهی مانند عباس عموی تشنگان حسین بدنم را بی دست و پا کنی چنین کن و اگر می خواهی …ولی از تو تقاضایی دارم تو را به عزت زهرای مرضیه با این بدن عاصی قهر مکن چرا که اگر بدانم تو از عذابم لذت می بری بسم ا… اگر بدانم تو با دیدن بدن سوخته ام شادان می شوی بسم ا… اگر بدانم تو با بدن بی سرم خرسند می شوی بسم ا…
کورباد آن چشمی که غیر تو راببیند و برای غیر تو ببیند کر باد آن گوشی که برای غیر تو بشنود و غیر کلام تو را بشنود بریده باد آن دستی که برای غیر تو حرکت کند بریده باد آن پایی که برای غیر تو رود مهر باد آن قلبی که غیر از منزلگه تو باشه قلبی که تو عنایت کردی و آن را حرم الله خواندی قلبی که حرم توست اگر اجنبی را راه دهد ختم شود. خدایا تو را سپاس که دستم را گرفتی و به طرف خود کشاندی خدایا تورا کرنش که به پایم خلخال زدی و به سوی خود رهنمون نمودی خدایا تو را حمد که به چشمم گفتی که غیر تو را نبیند خدایا تو را شکر که به گوش من فرمان دادی کلام غیر تو را نشنود
خدایا تو را تعظیم که به قلبم معشوق من ای همه دست و پا و چشم و گوش و عقل و قلب من تو را سجده که را خریدی به راستی تو را سجده که مرا خریدی

ای حضرت دوست یک کلام را شاید بتوانم به جرات البته به جراتی که آن را هم تو دادی بیان کنم که هیچ چیز را خود نتوانستم بشناسم الا آن که تو آن را به من شناساندی اگر تو نبود هرگز و هرگز هیچ چیزی را نمی شناختم در واقع نمی توانستم بشناسم از خود تو گرفته پیامبران راستینت و از پیامبران صادق تو گرفته تا ائمه طاهرینت و از ائمه طاهرینت گرفته تا علما و فقها و زمان حضرت روح الله الموسوی الخمینی روحی فداه و از او گرفته تا خود تو یا اول الاولین و یا آخر الاخرین .

هر شکری که تو را می گویم عرق شرمم فزون تر می شود قلبم بیشتر به لرزه می افتد چرا که اگر می توان با این کلام به حق ناقص و نارسا شکر تو معبود را گفت. هرگز هرگز هرگز و هر که چینن ادعا کند کور است کر است قلب او مهر خورده و ختم شده است پس ای خدا تو خود تسبیح خودگوی که ما قاصریم تو خود زبان ما شو که ما لالیم.

پدر و مادر عزیز و برادران و خواهران گرامی شما را به آن چیزی وصیت می کنم که علی ابن ابیطالب هنگام مرگ چنین وصیت نمود . اوصیکم عبادالله بتقوی الله و نظم امرکم .

تقوای خدا را پیشه کنید تا خیلی از حجابها از پیش چشم شما برداشته شود.

همیشه با خودم می گفتم آیا می شود روزی من نیز به فیض کامله شهادت نائل شوم و این خود را به این اسلام و انقلاب و امام ادا کنم؟ وگاهی می گفتم خیر نمی توانم چون تا سعادت نباشد شهادت نیست پس من سعادتش را ندارم و گاهی نیز دل خود را تسکین داده و می گفتم می شود مگر آنها که شهید شده اند غیر از ما بوده اند فقط آنها خود را خالص لوجه الله کردند و متقی شدند و بعد مهاجر الی الله گشتند پس باید اول خود را ساخت یعنی اول باید سعادت را کسب نمود و بعد شهادت را . و به همین منظور بود که همیشه بعد از نماز دعا می کردم که خدایا مرا لایق شهادت بگردان شاید خدا به حرمت شهدا واقعی مرا نیز لایق …

آیاتی را که در اول وصیت نامه نوشته ام آیاتی است که وقتی برای جبهه استخاره کردم آمد و خدا می داند نه اینکه خدا مژده بدین داده است خیلی شاد شدم و آن آرزوی دیرینه خود راتقریباً برآورده دیدم. بدینوسیله به عرض ما بازماندگان عزیز خود می رسانم که اولاً از یکایک آنها التماس دعا دارم ثانیاً‌طلب عفو. و نکته ای که لازم می دانم تذکر دهم این است که من این راه را با شناخت کامل انتخاب کرده ام و هیچ زور و اجباری در انتخاب این راه در کار نبوده است لذا تقاضایی که از همه عزیزان دارم این است که اولاً بعد از کشته شدن من و شاید شهادت کسی را مسئول ندانند و نیز برای من گریه نکنند چرا که من فدای اسلام و امام و انقلاب شده ام و لذا نباید برای فدایی چنین چیزهای ارزشمندی گریست و نیز کاری نکنید که دشمن پوسیده مان شاد گردد.

از تمام دوستان و عزیزان و مخصوصاً پدر ومادر و برادران و خواهرانم خواهشمندم مرا ببخشند و چنانچه از من رنج و ناراحتی به آنها رسیده است آن را به بزرگی خود ببخشند.

در مورد جای دفنم باز از شما خواهشی دارم و آن این است که مرا در گلستان و یعنی در قطعه شهدا در بهشت زهرای تهران خاک کنید که شاید به واسطه این شهدای عزیز و عظیم هم که شده از گناهان و عصیانها و طغیانهای من در گذرد . وضمناً از دعای خیر برای من عاصی فراموش نکنید از چیزهایی که در قلب من جا دارد این امام عزیز است که خدا می داند همیشه با خدای خود می گفتم که اگر می خواهی امام را به نزد خود ببری ای خدا اول مرا بمیران چرا که نمی توانم غم از دست دادن او را تحمل کنم لذا از شما عزیزان که شاید این وصیت نامه را می خوانید می خواهم که امام عزیزمان را تنها نگذارید و قدر این نایب امام زمان را بدانید و اگر خدمتش مشرف شدید سلام من حقیر را نیز به او برسانید و هرگز فریب این منافقین و ابرقدرتها را نخورید چرا که قرآن می فرماید: جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا. یعنی باطل رفتنی بوده است و هرگز فریب عشوه گریهای دنیا را نخورید چرا که ما از آن اوییم و به او باز می گردیم.

انا لله و انا الیه راجعون.

والسلام

یابن الحسن یابن الحسن یابن الحسن

دلم می خواهد درآخرین دم نیز این نوای دل انگیز را بخوانم و امیدوارم روی ماهش را ببینم.

حسین جان حسین جان حسین جان