مؤسسه آموزش عالی حوزوی فاطمیه کرمان

یکی از اهداف خطرناکی که ایرانی ها پس از انقلابشان به دنبال تحقق آن بودند استقلال بود. در حالی که سیاستمداران آمریکایی کشف کرده بودند استقلال اصلاً به مزاج ملت های کوچک و متوسط سازگار نیست و اگر ملتی مانند ایران به استقلال برسد زیاد رو دل خواهد کرد. به همین دلیل آمریکا برای مقابله با رودل احتمالی ملت ایران تلاش کردند روش های گوناگونی برای مقابله با استقلال طلبی آنان در پیش گیرند. یکی از این روش ها تحریم بود. معنای اصلی تحریم آن بود که آمریکایی ها می نشستند و بررسی می کردند که چه چیزی برای ملت ایران خوب نیست. بعد صادرات و فروش آن را به ایران ممنوع می کردند و اگر شخص یا کشوری این قاعده را رعایت نمی کرد با او به شکل قانونی برخورد می کردند. 

اولین گام از این روش پیش گیرانه و بهداشتی، جلوگیری از تحویل ناوها و هواپیماهای جنگنده ای بود که در زمان شاه خریداری شده و پول های آن نیز کاملاً پرداخت شده بود، بلکه حتی از پس دادن پول هایی که برای خرید آنها از کیسه ایران رفته بود خودداری می کرد.

گام دوم، بلوکه کردن اموال و دارایی های دولت ایران در آمریکا بود. در زمان شاه صدها میلیون دلار از اموال ملت ایران به شکل نقد یا در قالب سهام و حتی املاک در آمریکا پس انداز و سرمایه گذاری شده بود.

قابل توجه است که برخی کالاهای بی ضرر و مفید هیچ گاه در فهرست تحریم های آمریکا علیه ایران قرار نگرفتند مثلاً فروش سیگار و توتون(برای ساخت سیگار) از سوی شرکت های آمریکایی یا سایر کشورها به ایران همیشه به شکل رسمی و قانونی وجود داشته است. چون آمریکایی ها می دانستند که بعضی ایرانی ها دوست دارند سیگار بکشند و با دود تفریح کنند و نمی خواستند این عده، تفریح و دل خوشی شان را از دست بدهند.

کالاهای ضروری دیگر مثل لوازم آرایش هم هیچ وقت در فهرست تحریم های آمریکا علیه ایران قرار نگرفت چون آمریکایی ها خوبی ملت ایران را می خواستند و می دانستند یک ملت می تواند بدون دارو، فناوری، کالاهای تکنولوژیک و … زندگی می کند اما ادامه زندگی بدون لوازم آرایش یا سیگار به هیچ وجه ممکن نیست. (تاریخ مستطاب آمریکا، ص205)