سرانجام ابن ملجم
امام علی (علیه السلام) بعد از ضربت خوردن درباره نحوه برخورد با قاتل خویش فرمودند: «پسران عبدالمطلب! نبینم در خون مسلمانان فرو رفتهاید -و دستها را بدان آلوده- و گویید امیر مؤمنان را کشتهاند! بدانید جز کشنده من نباید کسی به خون من کشته شود. بنگرید! اگر من از این ضربت او مردم، او را تنها یک ضربت بزنید و دست و پا و دیگر اندام او را مبرید که من از رسول خدا(صلی الله علیه و اله) شنیدم میفرمود: بپرهیزید از بریدن اندام مرده هرچند سگ دیوانه باشد.» (نهج البلاغه، نامه 47)
در روایتی از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است: هنگامی که ابن ملجم ضربت خود را بر سر مبارک آن حضرت فرود آورد، مانند همان ضربت بر صورتی که نزد فرشتگان بود، نقش بست و پس از آن هر بامداد و شامگاه که ملائکه آن صورت را زیارت نموده، بر ابن ملجم لعنت میفرستند و این امر به طور پیوسته تا روز قیامت ادامه دارد. (حیاة القلوب، ص۲۸۲)